ការស្រោបកំប៉ុងអាហារមានអាយុកាលយូរឆ្នាំ និងជាប្រពៃណី ព្រោះការស្រោបនៅផ្នែកខាងក្នុងនៃកំប៉ុងអាចការពារមាតិកានៅក្នុងកំប៉ុងបានយ៉ាងល្អពីការចម្លងរោគ និងរក្សាទុកវាក្នុងអំឡុងពេលរក្សាទុកបានយូរ យក epoxy និង PVC ជាឧទាហរណ៍។ ម្រ័ក្សណ៍ខ្មុកត្រូវបានអនុវត្តដើម្បីតម្រង់ផ្នែកខាងក្នុងនៃតួកំប៉ុង ក្នុងគោលបំណងការពារការ corrosion នៃលោហៈដោយអាហារដែលមានជាតិអាស៊ីត។
BPA ខ្លីសម្រាប់ Bisphenol A គឺជាសម្ភារៈបញ្ចូលសម្រាប់ថ្នាំកូតជ័រ epoxy ។ យោងតាមវិគីភីឌា មានឯកសារវិទ្យាសាស្រ្តយ៉ាងហោចណាស់ 16,000 ដែលត្រូវបានបោះពុម្ពតាមរយៈឧស្សាហកម្មពាក់ព័ន្ធលើបញ្ហានៃផលប៉ះពាល់សុខភាពរបស់ BPA និងប្រធានបទនៃការជជែកពិភាក្សាជាសាធារណៈ និងវិទ្យាសាស្រ្តដែលអូសបន្លាយ។ ការសិក្សាអំពីជាតិពុលបានបង្ហាញថា ពាក់កណ្តាលជីវិតជីវសាស្រ្តនៃ BPA ចំពោះមនុស្សពេញវ័យប្រហែល 2 ម៉ោង ប៉ុន្តែវាមិនកកកុញនៅក្នុងមនុស្សពេញវ័យទេ ទោះបីជាមានការប៉ះពាល់ BPA ជារឿងធម្មតាក៏ដោយ។ តាមពិត BPA បង្ហាញការពុលស្រួចស្រាវទាបបំផុត ដូចដែលបានបង្ហាញដោយ LD50 របស់វា 4 ក្រាម/kg (កណ្តុរ)។ របាយការណ៍ស្រាវជ្រាវមួយចំនួនបង្ហាញថា ៖ វាមានការរលាកតិចតួចលើស្បែកមនុស្ស ដែលឥទ្ធិពលគឺតិចជាង phenol ។ នៅពេលទទួលទានក្នុងរយៈពេលយូរនៅក្នុងការធ្វើតេស្តសត្វ BPA បង្ហាញពីឥទ្ធិពលដូចអរម៉ូនដែលអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ការមានកូន។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានលើមនុស្ស ដែលគំរាមកំហែងដល់សុខភាពមនុស្ស មិនទាន់លេចចេញនៅឡើយទេ ដោយមួយផ្នែកដោយសារតែបរិមាណទទួលទានតិច។
ដោយពិចារណាលើភាពមិនច្បាស់លាស់ខាងវិទ្យាសាស្ត្រ យុត្តាធិការជាច្រើនបានចាត់វិធានការដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានៃការកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់ដោយឈរលើមូលដ្ឋានប្រុងប្រយ័ត្ន។ វាត្រូវបានគេនិយាយថា ECHA (អក្សរកាត់សម្រាប់ 'ទីភ្នាក់ងារគីមីអ៊ឺរ៉ុប') បានដាក់ BPA នៅក្នុងបញ្ជីនៃសារធាតុដែលមានការព្រួយបារម្ភខ្ពស់ដែលជាលទ្ធផលនៃលក្ខណៈសម្បត្តិ endocrine ដែលត្រូវបានសម្គាល់។ លើសពីនេះ ចំពោះបញ្ហាទារកអាចប្រឈមមុខនឹងហានិភ័យកាន់តែខ្លាំងលើបញ្ហានេះ ដែលនាំទៅដល់ការហាមឃាត់ការប្រើប្រាស់ BPA ក្នុងដបទារក ព្រមទាំងផលិតផលពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតដោយសហរដ្ឋអាមេរិក កាណាដា និងសហភាពអឺរ៉ុបក្នុងចំណោមប្រទេសដទៃទៀត។
ពេលវេលាផ្សាយ៖ ថ្ងៃទី ៣០ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២២
